Lexus OE. 149, 99 zł. zapłać później z. sprawdź. 199,99 zł z dostawą. Produkt: LEXUS CT LISTWY NAKŁADKI PROGÓW PLASTIKOWE PROGI. dostawa pt. 17 lis. dodaj do koszyka. 1 - 6 z 6 ofert. Zobacz VOLVO XC40 2017- NAKŁADKI LISTWY PROGOWE PROGI w najniższych cenach na Allegro.pl. Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. 98, 00 zł. Nasadka,śruba zabezpiecz., złodziejka AUDI kod 806. 106,99 zł z dostawą. 14 osób kupiło. Zobacz Listwy progowe, nakładki i zaślepki listw progowych w kategorii części karoserii - części samochodowe na Allegro.pl. Najlepsze oferty w atrakcyjnej cenie. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Kup Teraz! 180, 00 zł. zapłać później z. sprawdź. 1 Moneta. 188,99 zł z dostawą. Produkt: Nakładki na progi do Dodge Caliber. dostawa za 10 dni. dodaj do koszyka. Możesz nieco ulepszyć wygląd samochodu, a przy okazji chronić jego lakier przed uszkodzeniami mechanicznymi na progach i tylnym zderzaku wybierając nakładki na progi z naszej oferty. Dzięki temu nie będziesz musiał obawiać się powstawania zarysowań przy wsiadaniu do auta i wysiadaniu z niego, a także przy pakowaniu różnych rzeczy 65, 00 zł. zapłać później z. sprawdź. 75,99 zł z dostawą. Produkt: Nakładki na progi do Fiat Stilo HB/3 2002-2008. dostawa pt. 20 paź. dodaj do koszyka. Firma. dezV. Mostki progowe i kładki Mostki progowe ułatwiają osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich na pokonywanie barier w postaci progów drzwiowych, płasko ułożonych uskoków, kabli czy innych znajdujących się na podłodze elementów. Kładki pozwalają na mostkowanie rowów i poziomów o większej wysokości. Dodatkowo mostki progowe i kładki polecane są w stosowaniu w magazynach czy w przestrzeniach hal produkcyjnych. Sama mogę załatwić ważne sprawy na poczcie czy w urzędzie. Stopnie nie stanowią już problemu. – Jadwiga Jasińska Korzyści: Powierzchnia przeciwpoślizgowa zapewnia bezpieczny przejazd Odporne na działanie czynników atmosferycznych, nie wymagają konserwacji Lekkie, wykonane z wytrzymałego stopu aluminium Łatwe w obsłudze, montaż polega na umiejscowieniu w danym miejscu Możliwość dopasowania wymiarów (długości i szerokości) do indywidualnych potrzeb klienta Mostki progowe i kładki – produkty Szyny składane – przenośne RAS-F Szyny przenośne, znakomicie dostosowane do przejazdu wózków inwalidzkich o rozmaitym rozstawie kół. Szyny przenośne RAS-F występują w wersji jedno, dwu lub trójdzielnej. W transporcie szyna wkładana jest w szynę zapewniając oszczędność miejsca. Wykonane z aluminium, gwarantują ich lekkość i wysoką nośność. Przy szerokości toru jezdnego każdej z szyn wynoszącej 150 mm, są one znakomicie dostosowane do wózków inwalidzkich o różnym rozstawie kół. Nośność szyn wynosi 300 lub 450 kg/parę Długość najazdu (mm) wynosi 1000 do 3000 Masa własna szyn (kg/szt) wynosi 5 do 12 Most progowy SBA Mostek przeznaczony dla progów o różnej wysokości. Zapewnia bezpieczny przejazd. Dwuczęściowy most progowy SBA stosowany jest dla progów o różnej wysokości. Nie jest mostem samonośnym tzn. środkowy punkt obrotowy musi zawsze wspierać się na progu. Bezpieczeństwo przejazdu zapewnia poprzecznie profilowana powierzchnia. Mostek SBA jest bardzo lekki i poręczny. Waga mostku wynosi 7 lub 10 kg Nośność mostku wynosi 500 kg Most progowy SBS Łatwe pokonywanie progów drzwiowych i występów. Mostek progowy SBS pozwala w łatwy sposób pokonać wózkiem inwalidzkim progi drzwiowe lub występy. Za pomocą tego typu mostka można bez trudności przejeżdżać ponad progami o wysokości 35 mm i szerokości 120mm. Bardzo popularny mostek. Jest bardzo lekki i poręczny. Waga mostku wynosi 4 kg Nośność mostku wynosi 300 kg Most progowy SBK Bezpieczny przejazd ponad stopniami i progami. Bardzo użyteczny mostek klinowy służy do przejazdu ponad stopniami i progami. Posiada antypoślizgową powierzchnię jezdną, co zapewnia bezpieczeństwo przejazdu. Mostek progowy SBK jest odporny na wpływy zmian pogodowych i nie wymaga konserwacji. Przy zapytaniu należy zawsze podawać różnicę wysokości. Waga mostku wynosi 9 lub 11 kg Nośność mostku wynosi 300 kg Most progowy BTR Dwuczęściowa rampa umożliwia wjazd na balkony i tarasy. Rampa BTR umożliwia wjazd na balkon czy taras. Powierzchnia rampy pokryta jest korundem gwarantującym bezpieczny przejazd. W najczęstszych przypadkach zewnętrzna część rampy nie wymaga przemieszczania, tak więc dla szybkiego stosowania jedynie wewnętrzna część rampy wymaga jej nałożenia. Waga mostku wynosi 18 lub 24 kg Nośność mostku wynosi 300 kg Kładka aluminiowa Swobodne pokonywanie wielu przeszkód. Kładka aluminiowa pozwala na mostkowanie rowów oraz poziomów o różnej wysokości. Zależnie od potrzeb klienta kładki są wytwarzane w rozmaitych wymiarach długości i szerokości. Do transportu boczne balustrady są składane. Rozwiązania specjalne Rozwiązania przeznaczone specjalnie dla żeglugi wodnej. Kładka aluminiowa pełni funkcję przejścia i wypełnia lukę między statkiem a powierzchnią lądową. ZdjęciaVideoDo pobrania Mostek progowy SBS Mostek progowy BTR Sortuj według: Wyświetl po produktów Firma MOTOS to przedsiębiorstwo zajmujące się dystrybucją akcesoriów samochodowych. W ofercie firmy można znaleźć akcesoria takie jak: dywaniki samochodowe, nakładki progowe, maty bagażnikowe i inne. Wszystkie proponowane artykuły wyprodukowane są z najlepszej jakości materiałów i pochodzą od zaufanych producentów. MOTOS umożliwia zakup towaru drogą elektroniczną. Posiada w pełni dostosowany do potrzeb klienta sklep internetowy, dzięki któremu można wybrać odpowiedni sprzęt. Zakupy w internetowym sklepie są przyjemne i proste, a formalności związane z zakupem niewymagające. Dostawa zamówionych produktów jest szybka i tania. Przedsiębiorstwo współpracuje ze zaufanymi dostawcami, dzięki czemu klient otrzyma w pełni sprawny i nienaruszony produkt. W ofercie sklepu znajdują się nakładki progowe, które pełnią rolę ochronną jak również poprawiają wgląd auta. Nakładki dostosowane są do poszczególnych marek, a w sklepie można dokładnie dobrać ich wielkość, wygląd oraz przeznaczenie. Nakładki na progi wykonane są z różnych materiałów oraz posiadają ciekawe wzornictwo. Oferta umożliwia zakup produktu pojedynczo lub w zestawach. Akcesoria wykończone są w atrakcyjny sposób, a klient może dobrać towar według własnych upodobań. W sklepie internetowym można wyszukać nakładki na progi o wysokim połysku, matowe, poliuretanowe - mające cechy dodatkowej ochrony przez zarysowaniami i inne. Wszystkie przedstawione artykuły są idealnie dopasowane pod konkretną markę samochodu, wykonane z kwasoodpornej stali szlachetnej. Są one odporne na różnego rodzaju warunki atmosferyczne i drogowe takie jak wilgoć, piach, sól, śnieg, itp. Montaż przedstawianych nakładek jest bardzo prosty i szybki. Aby prawidłowo umieścić produkt na progu auta należy oczyścić osuszyć oraz odtłuścić część karoserii, a następnie przykleić element w pożądane miejsce. Wszystkie produkty znajdujące się w ofercie MOTOS posiadają odpowiednie atesty producenta. Zarówno przy projekcie łazienki, jak i jej przebudowy na potrzeby osoby niepełnosprawnej, bardzo istotnym elementem jest uwzględnienie szczególnych warunków, jakie powinna ona w tym przypadku spełniać. O czym pamiętać i na co zwrócić uwagę? Przezorność zawsze w cenie Każdy z nas może ulec wypadkowi lub chorobie, przez co straci pełną sprawność. Poza tym, czasami doświadczamy niepełnosprawności tymczasowej, np. po operacjach czy wypadkach. Dlatego już we wczesnej fazie projektu warto pomyśleć o przygotowaniu domowych pomieszczeń pod ewentualne potrzeby osób niepełnosprawnych. Późniejsze przeróbki są bowiem znacznie trudniejsze i kosztowniejsze. Normy projektowe Największych ułatwień dla niepełnosprawnych musimy dokonać w łazience i toalecie. W obiektach publicznych obowiązują specjalne sztywne przepisy i wymogi. W pomieszczeniach prywatnych są one nieco złagodzone, ale mają swoje praktyczne uzasadnienie. Przytoczmy niektóre wymagania dla obiektów prywatnych. - W łazienkach górna krawędź umywalki dla osób na wózkach powinna sięgać maksimum do 80 cm. Pole manewru przed umywalką, a także w strefie wannowo-natryskowej oraz WC, powinno mieć 150x150 cm dla osób na wózkach i 120x120cm dla innych niepełnosprawnych. - W strefie WC górna krawędź miski ustępowej winna mieć wysokości 46 - 48 cm, długość miski minimum 70 cm, oparcie dla pleców natomiast powinno znajdować się 55 cm za przednią krawędzią miski. Wolna przestrzeń z boku miski powinna mieć co najmniej 90 cm po jednej stronie i ok 30 cm po drugiej. Odległość miski od ściany bocznej powinna wynosić minimum 20 - 30 cm. - Drzwi do łazienki i toalety nie mogą być węższe niż 90 cm, powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia i nie posiadać progu. Otwieranie, zamykanie oraz przejeżdżanie przez wejście ułatwi poziomy uchwyt przykręcony do drzwi na wysokości około 80 - 85 cm. - Na podobnej wysokości powinniśmy umieszczać wszelkie inne poręcze i uchwyty w łazience i WC. Ściany, na których montować będziemy uchwyty albo krzesełka muszą być mocne, pełne, a w przypadku płyt kartonowo-gipsowych – specjalnie wzmocnione. Wyposażenie umywalki Wygodnym rozwiązaniem będzie zastosowanie przy umywalkach dla niepełnosprawnych łatwych w obsłudze baterii. Sprawdzą się tutaj modele z przyciskiem lub sensorem elektronicznym albo te o przedłożonej wylewce. Aby zapobiegać oparzeniom, warto zastosować także baterie z termostatem. Lustro przy umywalce powinno pozwolić na swobodne przeglądanie się zarówno osobie stojącej, jak i siedzącej – czyli obejmować wysokość od 85 do 200 cm. Najlepiej sprawdzi się lustro uchylne z dostępną dla siedzącego regulacją kąta nachylenia. Przy umywalce powinniśmy zamontować uchwyty umożliwiające przytrzymanie się. Mogą one przebiegać wzdłuż umywalki lub być umieszczone na ścianie nad nią (na wysokości około 80 - 85 cm). Wszelkie akcesoria powinny być dostępne z pozycji siedzącej. Warto także pomyśleć o uchwytach umożliwiających odstawienie kuli. Toaleta Przy misce ustępowej niezbędne będą uchwyty zamocowane po obu jej stronach. Takie przyścienne poręcze mogą być stałe lub uchylne, lub też uchylne i składane, co ułatwia przemieszczanie się na małych powierzchniach. Spotykamy także uchwyty z dodatkowymi funkcjami, jak np. spłukiwania wody, alarmu, czy z wmontowanym pojemnikiem na papier toaletowy. Praktycznym rozwiązaniem jest zastosowanie misek podwieszanych ze specjalnymi stelażami podtynkowymi. Zaoszczędzi to miejsce i znacznie ułatwi niepełnosprawnemu dojazd wózkiem, bez barier w podłodze. Umożliwi to także ewentualne zastosowanie nowoczesnego bezobsługowego spłukiwania na podczerwień albo też za pomocą przycisku na poręczy czy tradycyjnego dużego przycisku. Prysznic, brodzik Minimalna powierzchnia brodzika dla niepełnosprawnych to 100x100cm, a najlepiej, aby miała do 150x150 cm. Osobom, które biorą prysznic na siedząco, powinniśmy zapewnić krzesełka czy ławeczki prysznicowe. Mogą one być montowane na stałe albo uchylne. Ich optymalna wysokość to 48 cm, a możliwe do zamontowania dodatkowe wygody to oparcie tylne czy podłokietniki. Brodzik powinien być wpuszczony w podłogę i posiadać antypoślizgowa powierzchnię. Niezbędne jest także zamocowanie pionowych i poziomych uchwytów pod prysznicem dla ułatwienia wstawania i poruszania się. Wanna Uchwyty ułatwiające wchodzenie, wychodzenie i wstawanie będą także nieodzowne przy wannie. Dogodna szerokość wanny to 70 - 80 cm, a głębokość około 40 cm. Bardzo istotna jest także wysokość wejścia do wanny, najlepiej jeśli wynosi ona około 48 cm, czyli jest zbliżona do wysokości wózka. Możemy także zastosować krzesełka nakładane na krawędzie wanny. Warto pomyśleć o macie antypoślizgowej oraz bezpiecznej armaturze, np. z perforowanym dnem i obłymi kształtami. Możemy także zastosować wyraziste kolory, które ułatwiają osobom niepełnosprawnym i niedowidzącym orientację i poruszanie się. Bezpieczne i praktyczne jest także zastosowanie wannowej jednouchwytowej baterii z ogranicznikiem temperatury lub termostatem. Budynki użyteczności publicznej, takie jak: urzędy, szkoły, uczelnie, placówki kulturalne (kina, teatry, muzea), ośrodki wypoczynkowe, restauracje, w dalszym ciągu pod względem dostępności stanowią dla osób niepełnosprawnych niemałe wyzwanie. Częstokroć bywają miejscami, w których samo dostanie się do środka nie jest łatwe, nie mówiąc już o poruszaniu się wewnątrz, graniczącym nierzadko z z ważniejszych pomieszczeń w obiektach o charakterze publicznym, które przede wszystkim powinno być dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych, jest toaleta – miejsce przecież niezbędne w naszym codziennym funkcjonowaniu. W związku z tym konieczność likwidowania barier architektonicznych powinna być dla wszystkich oczywista i zrozumiała. Niestety tak nie jest. W dalszym ciągu utrzymuje się w myśleniu ogólnospołecznym mit, że osoby niepełnosprawne stanowią niewielki odsetek ludności (przeczą temu poglądowi dane GUS-u z 2004 roku, które pokazują jednoznacznie, że w Polsce osoby niepełnosprawne to aż 14% społeczeństwa – 6,2 mln), przez co bezzasadne są jakiekolwiek starania w tym kierunku pociągające za sobą zwiększenie nakładów finansowych, aby osobom tym zapewnić komfort życiowy, pozwolić na samodzielność......a to już kwestia przestrzegania prawa budowlanego (nowelizowana Ustawa – Prawo budowlane z 7 lipca 1994 roku), które wyraźnie mówi o obowiązku tworzenia niezbędnych warunków do korzystania z obiektów użyteczności publicznej osobom niepełnosprawnym, w szczególności zaś tym, które poruszają się na wózkach inwalidzkich. Z przestrzeganiem, ale i egzekwowaniem prawa bywa różnie. Świadczy o tym chociażby obecny stan. Wystarczy rozejrzeć się dookoła, a zdumiewająco szybko natrafimy na przeszkody, bariery, które w dalszym ciągu ograniczają dostępność całych obiektów osobom niepełnosprawnym, nie mówiąc już o toaletach dla wielu oczywistością jest, że każda publiczna toaleta dla niepełnosprawnych, powinna spełniać podstawowe wymagania regulowane przepisami budowlanymi, to rzeczywistość jednak pokazuje, że teoria nie zawsze musi przekładać się na praktykę. Istnieje wiele miejsc, które, mimo że są odpowiednio wyposażone, stają się niefunkcjonalne, głównie dlatego, iż nie spełniają odpowiednich wymogów przestrzennych. Słyszy się również o przypadkach zupełnie absurdalnych, gdzie na przykład dostęp do toalety dla niepełnosprawnych utrudnia brak podjazdu dla wózków inwalidzkich. Może u wielu osób bezmyślność ta wzbudza śmiech, ale z pewnością do śmiechu nie jest tym osobom, które w przyszłości miałyby z takiej, nierzadko nowopowstałej toalety tych oraz wielu innych przyczyn chcielibyśmy przybliżyć podstawowe wymogi, jakie uwzględnić należy przy projektowaniu takiej toalety (respektującym zasady projektowania uniwersalnego), a także propozycje optymalnych, ergonomicznych rozwiązania. Przed realizacją jakiegokolwiek przedsięwzięcia należy sporządzić odpowiedni projekt. Ponadto (i nie jest to sprawa mniej ważna), projekt powinien być nie tylko wykonany przez specjalistę w tej dziedzinie, ale również zaopiniowany przez rzeczoznawców ds. BHB, SANEPID, Na początek jednak kilka wstępnych osoby niepełnosprawnej jest pojęciem na tyle ogólnym, że określa rożne stopnie i rodzaje niepełnosprawności, a to z kolei pociąga za sobą zróżnicowanie w zakresie ograniczeń ruchowych, co już bezpośrednio przekłada się na konkretne rozwiązania projektowe. W związku z tym przed ustalaniem wstępnych wytycznych, warto uprzednio zapoznać się z podstawowymi wymiarami dotyczącymi zakresu ruchu osoby niepełnosprawnej, jak również tymi, które wiążą się z wyznaczeniem powierzchni manewrowej, niezbędnej do swobodnego poruszania się osób niepełnosprawnych. Jako że o wspomniana niezbędna przestrzeń zapewniająca swobodę w poruszaniu się jest największa dla osoby poruszającej się na wózku, ona też stanowi zazwyczaj punkt wyjścia dla określenia dalszych warunków technicznych. 3. WYMIAROWANIE: WYTYCZNE I PROPOZYCJE ICH REALIZACJI Informacje ogólne Przynajmniej jedno pomieszczenie sanitarne (toaleta, łazienka) na każdej kondygnacji powinno być dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Adaptacja powinna obejmować cztery główne zalecenia: zapewnienie odpowiedniej przestrzeni manewrowej: minimalna średnica wynosząca 1,5 m zastosowanie w tych pomieszczeniach, a także na drodze dojazdu do nich drzwi dla niepełnosprawnych, tzn. takich, które nie posiadają progów, a których minimalna szerokość to 0,9 m zainstalowanie w pomieszczeniu przynajmniej jednego WC dla niepełnosprawnych i umywalki dla niepełnosprawnych zainstalowanie uchwytów i poręczy dla niepełnosprawnych, lustra uchylne które usprawnią, ale przede wszystkim ułatwią osobom niepełnosprawnym korzystanie z innych urządzeń. Przed toaletą - drzwi wejściowe Charakterystyka Drzwi wejściowe to pierwszy element wymagający dostosowania do potrzeb osób poruszających się na wózkach, który bardzo łatwo może stać się dla nich przeszkodą nie do pokonania. Wszelkie starania projektanta i wykonawcy mające na celu stworzenie wewnątrz toalety dla niepełnosprawnych idealnych, optymalnych warunków do korzystania z urządzeń, zapewnienie osobom niepełnosprawnym pełnej samodzielności i komfortu stracą sens, gdy w procesie adaptacyjnym pominięte zostaną drzwi wejściowe, o których tak czy owak dość często się zapomina. Dlatego, aby uniknąć przykrej sytuacji niezbyt miłego zaskoczenia, pamiętajmy, żeby szerokość drzwi wynosiła minimum 0,9 m. Oczywiście z nie można też przesadzać w drugą stronę. Drzwi szersze niż 1 m swoim ciężarem utrudniają zamiast ułatwiać korzystanie z toalety. Ważne jest także, aby podczas otwierania drzwi, a w zasadzie ich grubość nie pomniejszała szerokości otworu w świetle ościeżnicy. Kolejny istotny element to próg, a w zasadzie jego brak, który byłby w tym przypadku konieczny. Niestety w większości przypadków nie jest to możliwe (wskazuje on bowiem na różnicę poziomów pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem), dlatego często staje się jedną z bardziej uciążliwych przeszkód. Warto zatem w inny sposób wyeliminować „natrętną” przeszkodę, stosując w tym celu listwy podprogowe z małym spadkiem niwelujące różnicę poziomów. Mogą być zakładane na stałe bądź tymczasowo. Wykonuje się je najczęściej z aluminium, stali, drewna lub utwardzonej gumy. Starajmy się jednak możliwie jak najczęściej unikać stosowania progów, ostatecznie zaś ograniczać się do progów, których wysokość nie przekracza 2 cm. Osobny przypadek stanowi zastosowanie drzwi przeszklonych. Wymaga się wówczas zastosowania przy dolnej krawędzi drzwi zabezpieczenia chroniącego przed uderzeniem kołami, którego wysokość nie może być mniejsza niż 40 cm. Optymalnym rozwiązaniem jest zastosowanie szyby ze szkła bezpiecznego. Klamki u drzwi to nie tylko estetyka (także ważna), ale przede wszystkim ergonomiczny kształt dający pewność solidnego chwytu oraz oparcia, eliminujący występowanie niebezpiecznych, ostrych krawędzi. Typ zastosowanej klamki uwarunkowany jest nie tylko względami funkcjonalno-ergonomicznymi. Zależy także od wielkości i ciężaru samych drzwi. Ograniczone pole manewru rąk niektórych użytkowników wymaga często konieczności zamontowania szerokiego uchwytu pod klamką, która powinna być umieszczona na wysokości nie mniejszej niż 80 cm. Jest to ogromne ułatwienie podnoszące funkcjonalność. Przestrzeń manewrowa W planowaniu przestrzeni manewrowej przedsionków i wiatrołapów zakłada się, iż winna ona być na tyle duża, aby nie nastręczała kłopotów podczas poruszania się, eliminowała też ewentualność uderzania kołami o ściany i narożniki. W przeciwnym razie wprowadzałoby to konieczność zabezpieczenia ich odbojami lub dość wysokimi listwami przypodłogowymi, a to przecież dodatkowy i niepotrzebny koszt. Istotne jest też, żeby unikać sytuacji, w której i jedne i drugie drzwi wiatrołapu otwierane będą do wewnątrz tego samego pomieszczenia, ponieważ ogranicza to w znacznym stopniu przestrzeń, w przeciwnym razie zachodzi potrzeba wydłużenia przestrzeni o dwie długości skrzydła drzwi. Łazienka - umywalnia - toaleta Uwagi wstępne Wyposażenie obowiązkowe Do urządzeń, które bezwzględnie muszą znaleźć się w wyposażeniu toalety/łazienki należą: Miska ustępowa – przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Umywalka – przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wanna bądź prysznic (nie dotyczy toalet) – dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Akcesoria dodatkowe: dozowniki mydła, pojemniki na ręczniki papierowe, pojemniki na papier toaletowy, suszarki do rąk – mocowane na wysokości umożliwiającej swobodny dostęp do nich osobom poruszającym się na wózku. Apteczka – umieszczona w dostępnym miejscu, na wysokości nie większej niż 120 cm od posadzki. Przestrzeń manewrowa Podstawową wytyczną, jaką należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu łazienki dla niepełnosprawnych, jest zachowanie wolnej od urządzeń przestrzeni manewrowej (dla wózka inwalidzkiego), której minimalne wymiary wynoszą 150x150 cm. Kwestia ta nie nastręcza zbyt wielu problemów w przypadku, gdy rzecz dotyczy pomieszczeń w nowopowstających budynkach. Inaczej się ma sprawa z dostosowaniem istniejących już toalet. Często zdarza się tak, że adaptacja wymaga wyburzenia ścian, powiększania otworu drzwiowego, zmiany układu instalacji wodno-kanalizacyjnej czy elektrycznej oraz innych drobniejszych zabiegów. Konsekwencją tak daleko posuniętych, ale koniecznych zmian są również uszczuplenia powierzchniowe pozostałych pomieszczeń. Bardzo często również toaleta i łazienka są osobnymi pomieszczeniami. Warto wówczas dla uzyskania większej powierzchni połączyć je ze sobą. W celu uniknięcia szeregu opisanych trudności obecnie próbuje się przeforsować w ustawie obligatoryjny zapis określający minimalne wymiary łazienek mieszkalnych, eliminujący konieczność późniejszych modernizacji i ponoszenia związanych z tym dodatkowych kosztów. Oprócz głównej, wolnej od urządzeń przestrzeni manewrowej w pomieszczeniu wyznacza się również przestrzenie manewrowe umożliwiające swobodny do nich dostęp. Istotne jest, że przestrzenie manewrowe przy poszczególnych urządzeniach oraz dodatkowa, główna przestrzeń manewrowa (150x150 cm) mogą się na siebie nakładać. Projekt W spojrzeniu ogólnym wykonanie łazienki dla niepełnosprawnych spełniającej wszelkie wytyczne nie jest sprawą prostą, toteż wymaga wcześniejszego zaplanowania i sporządzenia odpowiedniego projektu, który zrealizowanej na jego podstawie łazience zapewniał będzie ergonomiczność i funkcjonalność, jak i bezpieczeństwo przyszłym jej użytkownikom. O jego ostatecznym rysie decydować będą w głównej mierze elementy stałe wyposażenia każdej łazienki, te o największych rozmiarach, takie jak: umywalka dla niepełnosprawnych, wanna, brodzik. Niemożliwe jest stworzenie uniwersalnego projektu, który uwzględniałby potrzeby każdego użytkownika. Podejście indywidualne do każdego projektu warunkują czynniki, o których wspominaliśmy już na wstępie, w tym: stopień niepełnosprawności i wynikający z niego bezpośrednio zakres ograniczenia ruchu, zasięg powierzchni manewrowej oraz wymiary wózka. Niemniej przyjmuje się bardzo uogólniony, minimalny obrys zewnętrzny łazienki wynoszący 200x240 cm, który powinien stanowić jedynie punkt wyjścia do dalszych działań adaptacyjnych. Wysoki stopień uogólnienia podyktowany jest urozmaiconą, w każdym, odrębnym przypadku inną strukturą budynku, którą różnicują takie elementy jak: okna, wnęki, ściany nośne. Dlatego nie powinno się rozumieć podanych wielkości, jako wymiarów ostatecznych, lecz skonfrontować je z indywidualnymi potrzebami. Pamiętajmy bowiem, że czasem kilka centymetrów może decydować o dyskomforcie albo wygodzie użytkownika. Uchwyty – konieczne i niezbędne Uchwyty dla niepełnosprawnych w wyposażeniu toalet to konieczność, wręcz sprawa kluczowa! Niestety, bywa też tak, że ich dobór i instalacja sprawiają, iż akcesoria te zamiast pomagać stanowią nie lada utrudnienie. W pewnej mierze wpływ na to ma również różnorodność dostępnych na rynku poręczy dla niepełnosprawnych, mimo to bogata oferta daje w kwestii odpowiedniego wyposażenia ogromne możliwości, eliminując przy tym trudności związane z indywidualizacją potrzeb. Pojawiają się akcesoria o różnej długości, ale też różnej średnicy rur (od 2 do 3,5 cm), co ma znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy możliwości chwytne rąk użytkownika są mniejsze (osoby starsze). Preferuje się wówczas uchwyty dla niepełnosprawnych wykonane z rury o większej średnicy. Wysokość montażu objęta przedziałem 75-85 cm (licząc od poziomu posadzki), zależna jest od wzrostu i budowy ciała osoby korzystającej. Zdecydowanie najczęściej stosuje się wielofunkcyjne poręcze dla niepełnosprawnych przyścienne, które mogą być ruchome, stałe, montowane poziomo, pionowo bądź też pionowo-poziome (uchwyty kątowe/łamane – zdecydowanie bardziej funkcjonalne, niż uchwyty proste). Wszystko zależy od indywidualnych potrzeb i stopnia niepełnosprawności użytkownika. Te dwa czynniki decydują o wielkości, rodzaju i ilości zastosowanych poręczy. Rzecz bowiem w tym, aby zapewnić osobie niepełnosprawnej maksimum bezpieczeństwa i komfortu. Dlatego stosuje się nierzadko poręcze dla niepełnosprawnych karbowane zapobiegające ślizganiu się dłoni i zwiększające pewność chwytu, a także uchwyty dla niepełnosprawnych z wkładkami wyposażonymi w pierścień fluorescencyjny – przydatne zwłaszcza wtedy, gdy oświetlenie pomieszczenia jest zdecydowanie słabsze. W sytuacji, gdy wydzielenie wolnej powierzchni manewrowej łazienki bądź toalety oznacza jednocześnie spore ograniczenia w kwestii wydzielenia pozostałej przestrzeni związanej z instalacją wyposażenia, warto wówczas zastosować na przykład poręcz dla niepełnosprawnych uchylną, wskazaną szczególnie w tych miejscach, gdzie pojawia się potrzeba instalacji więcej niż jednego uchwytu, np. przy misce ustępowej. Dodatkowym ułatwieniem okazało się pojawienie na rynku uchwytów z pomocniczymi elementami zwiększającymi ich funkcjonalność. Mamy zatem Uchwyt dla niepełnosprawnych 60 cm, obrotowymi dozownikami mydła czy wieszakami na ręczniki. Są to tzw. uchwyty specjalnego przeznaczenia. Miska ustępowa – kilka podpowiedzi Dla osób poruszających się na wózku korzystanie z miski ustępowej bardzo często sprawia mnóstwo trudności. Wynika to z zaniedbań i błędów popełnionych przez wykonawcę dostosowującego toaletę do potrzeb osób niepełnosprawnych. Braki w wyposażeniu przysedesowym to najczęstsza przyczyna problemów. Oto kilka zaleceń potrzebnych do tego, aby ich uniknąć: Odległość WC dla niepełnosprawnych od tylnej ściany powinna być nie mniejsza niż 70 cm. Zapewnia to swobodne umieszczenie wózka wzdłuż miski. Oparcie dla pleców powinno znajdować się w odległości 55 cm za przednią krawędzią miski ustępowej. Pozwala to na zachowanie pozycji siedzącej mimo oddalenia ubikacji od ściany. Deska powinna być przytwierdzona i osadzona na misce tak, aby nie wyginała się w czasie przesiadania z wózka na sedes. Zalecana wysokość miski to 45-50 cm, niemniej najważniejsze jest, aby poziomy miski i siedziska wózka były takie same – w tym celu stosuje się elementy regulujące poziom, np. nakładki na siedziska. Dla osób, które mają problemy ze schylaniem się, polecamy przysedesowe uchwyty ułatwiające siadanie. Przycisk do spłukiwania powinien być zainstalowany z boku. Wygodnym rozwiązaniem są również automatyczne systemy spłukujące. Przycisk urządzenia spłukującego powinien znajdować się na wysokości nie większej niż 120 cm licząc od poziomu posadzki. Spłuczka nie może być uruchamiana za pomocą nogi. Wysokość montażu pojemnika na papier toaletowy powinna wynosić 100-120 cm licząc od poziomu posadzki. Odległość dozownika do ręczników papierowych od tylnej ściany toalety: 70-90 cm. Wysokość montażu wspomagającego uchwytu uchylnego: 80-85 cm. Przycisk alarmowy – powinien być usytuowany w zasięgu ręki osoby korzystającej z sedesu. Strefa kąpielowa Własności antypoślizgowe Antypoślizgowa powierzchnia to jeden z najważniejszych elementów, jeśli chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom. Jej istotna funkcja ujawnia się zwłaszcza w czasie kąpieli, kiedy to najłatwiej o wypadek, kiedy ryzyko poślizgnięcia jest największe. Właściwość ta staje się również głównym kryterium podczas wyboru materiału, z jakiego wykonamy podłogę w naszej łazience. Dlatego mniej ważne jest, czy będzie to terakota, kamień naturalny czy też impregnowane drewno. Ważne, żeby podłoga zyskała własności antypoślizgowe. Uzupełnienie i jednocześnie warunek zachowania pełnego bezpieczeństwa, stanowią dodatkowe elementy wyposażenia wspomagające antypoślizgowe własności. Na dno wanny warto nakładać matę lub materac. Maty o różnych wymiarach są perforowane lub posiadają odpowiednie wypustki eliminujące prawdopodobieństwo poślizgnięcia. Wykonywane są ze specjalnego plastiku lub gumy. W przypadku brodzików sprawa ma się trochę inaczej, ponieważ większość z nich posiada fabrycznie wykonaną antypoślizgową (ryflowaną) fakturę. Gdy brodzik wykonany jest z terakoty, konieczne jest stosowanie dywaników antypoślizgowych. Brodzik można wyprofilować płytkami ceramicznymi, mozaiką bądź zalać utwardzoną i zabezpieczoną wylewką betonową. Dla osób starszych montuje się specjalne brodziki z akrylu bądź stali nierdzewnej o antypoślizgowej, perforowanej powierzchni z minimalnym pochyłem. Wymiarowanie, główne wytyczne i rozwiązania Brodzik Minimalna powierzchnia brodzika: 90x90 cm. Spadek powierzchni (w kierunku kratki ściekowej): 1-2%. Kratka powinna znajdować się pod siedziskiem prysznicowym. Wysokość siedziska prysznicowego: 43-48 cm. Siedzisko powinno się znajdować naprzeciw baterii prysznicowej dla niepełnosprawnych. (W kwestii siedzisk mamy do wyboru mocowane na stale lub uchylne: gotowe do montażu zespoły prysznicowe; foteliki i ławeczki z siedziskami ażurowymi z plastiku lub wyłożonymi delikatnym w dotyku winylem podnoszącym komfort; siedziska z podłokietnikami i tylnym oparciem. Prawdziwy komfort stanowią panele prysznicowe z funkcją hydro dla osób biorących kąpiel w pozycji siedzącej). Wysokość montowania uchwytu kątowego (pionowo-poziomy): 80-85 cm. Warto stosować niskie, harmonijkowe osłony rozsuwające się na boki pod kątem 180º. Świetnie zastępują rozwiązania oparte na całkowitym zamykaniu kabin. Rozsuwane osłony ułatwiają korzystanie z brodzików osobom poruszającym się na wózkach. Wanna Długość wanny - zależna od potrzeb użytkownika, ale nie mniejsza niż 150 cm. Szerokość zapewniająca wygodę: 70-80 cm. Głębokość wanny: 42-38 cm. Istotne jest, aby dopasować poziom siedziska wózka do wysokości górnej krawędzi wanny (najlepiej, kiedy są takie same). Wysokość krawędzi nie powinna przekraczać 50 cm (dla osób poruszających się na wózkach) lub 60 cm (dla pozostałych osób niepełnosprawnych). Wchodzenie i wychodzenie z wanny w znacznym stopniu ułatwiają specjalne, nakładane ławeczki - siedziska zawieszane na wannie (nie mogą przesuwać się w trakcie użytkowania), albo też nowoczesne podnośniki wannowe, jak na przykład pasujący do wanien prostokątnych akumulatorowy podnośnik z wodoszczelnym pilotem w komplecie. Osobom starszym, które mają kłopoty z chodzeniem, można w celu ułatwienia korzystania z wanny zamontować schodki z poręczami bądź też drabinkę przytwierdzoną do sufitu. Konkurencyjne rozwiązanie stanowią wzmacniane wanny akrylowe z funkcją otwieranego boku. W celu całkowitego wyeliminowania groźby upadku warto rozłożyć przy wannie matę bądź dywanik antypoślizgowy. Bateria wannowa powinna być dobrana w taki sposób, aby wylewka swoją długością oraz kształtem nie stwarzała niebezpieczeństwa urazów. Bateria powinna być uruchamiana za pomocą dźwigni, przycisku lub automatycznie. Nie należy stosować baterii uruchamianej za pomocą kurków. Minimalna długość węża do słuchawki prysznica powinna wynosić 150 cm. Należy umożliwić użytkownikowi podwieszenie słuchawki bądź korzystanie z niej trzymając w dłoni. Termostaty i czujniki temperatury wody eliminujące ryzyko poparzenia – szczególnie istotne, gdy użytkownik ma zaburzenia czucia ciepła. Przy stosowaniu parawanów nawannowych należy upewnić się, że nie będzie on utrudniał korzystania z armatury ani też podjazdu pod wannę. Prowadnica parawanu nie może być mocowana do krawędzi wanny. Umywalka Wymiarowanie Przestrzeń manewrowa przed umywalką wynosi 90x120 cm, gdzie dłuższy bok leży na osi umywalki, przy czym pod umywalką może się znajdować nie więcej niż 45 cm tej przestrzeni. Wysokość zawieszenia: spód umywalki musi znajdować się powyżej kolan osoby siedzącej na wózku (min. 70 cm). Wysokość blatu umywalki (górna krawędź): 85 cm. Wysokość montażu dolnej obudowy (syfon, stelaż): min. 65 cm. Oczywiście można w tej sytuacji skorzystać z najlepszego rozwiązania, jakim są umywalki bezsyfonowe. Wygodna szerokość komory umywalki: 60-70 cm. Wygodna głębokość komory umywalki: 50-60 cm (ewentualnie mała umywalka wbudowywana w blat). Wysokość montażu wspomagającego uchwytu uchylnego: 80-85 cm. Wysokość lustra: nie wyżej niż 100 cm (licząc od poziomu posadzki). Przeciwwskazania i zalecenia Nie zaleca się stosowania postumentów lub półpostumentów, które ze względu na swoje znaczne rozmiary w wysokim stopniu utrudniają podjeżdżanie wózkiem pod umywalkę od strony frontalnej, albo wręcz uniemożliwiają wykonanie tej czynności. Pod umywalką nie mogą znajdować się elementy ostre lub szorstkie. Przy wyborze baterii do łazienek dla niepełnosprawnych pamiętajmy o wygodzie użytkownika. Ten drobny element wyposażenia bywa często niewłaściwie dobrany. Do dyspozycji mamy baterie uruchamiane dźwignią, przyciskiem lub sensorem elektronicznym, czyli baterie bezdotykowe. Wyposażone są też w termostat lub też czujnik optoelektroniczny (dla osób z niedowładem dłoni). Pamiętajmy również, aby bateria miała przedłużoną wylewkę. Nie należy stosować baterii uruchamianych przy pomocy kurków. Podłączenie ciepłej wody i odpływ umywalki powinny być izolowane termicznie bądź instalowane w sposób uniemożliwiający bezpośredni do nich dostęp. Zaleca się mocowanie lustra uchylnego z regulowanym kątem nachylenia. Wyposażenie dodatkowe Wanna bądź brodzik, miska ustępowa, umywalka, poręcze, lustra, Dozownik na mydło bezdotykowy to oczywiście niezbędne elementy wyposażenia, które powinna posiadać każda łazienka dla niepełnosprawnych, ale nie jedyne. Są przecież także meble, różnego typu szafki, które muszą być tak rozplanowane, aby z jednej strony nie zajmowały wolnej płaszczyzny manewrowej, z drugiej zaś, były w pełni dostępne. W związku z tym szafki zawiesza się na wysokości około 35-40 cm od poziomu posadzki, by wszystkie półki i szuflady znajdowały się w zasięgu ręki. Drzwiczki szafek powinny otwierać się do kąta 180º i nie jest to przesadą, bowiem tylko taki kąt otwarcia zapewni osobom poruszającym się na wózku pełny dostęp i wygodę. Można też stosować drzwiczki przesuwane, żaluzje lub rolety. Dobrym rozwiązaniem, wspomagającym komfort, ale i bezpieczeństwo użytkownika jest podgrzewana podłoga, która sprawia, że czas osuszania podłogi będzie znacznie krótszy, więc również ryzyko poślizgnięcia mniejsze. Szklane elementy, jeśli tylko stanowią część wyposażenia, powinny być wykonane z tzw. szkła bezpiecznego, czyli klejonego. Ważną sprawą, również, albo i przede wszystkim z punktu widzenia bezpieczeństwa, jest instalacja elektryczna. Wiąże się z tą kwestią kilka obostrzeń: Gniazda elektryczne powinny być wyposażone w hermetyczną klapkę zabezpieczającą przed dostaniem się wody. Powinny znajdować się w odległości od źródła wody nie mniejszej niż 60 cm. Wysokość montażu gniazd zawiera się w przedziale 40-110 cm od poziomu podłogi. W kwestii zapewnienia bezpieczeństwa ważne jest jeszcze, aby dobierane przez nas wszystkie akcesoria i przybory posiadały nieostre, gładkie kształty. Podobnie ma się sprawa z krawędziami wanny, blatów czy narożników. Jakie najczęściej popełniamy błędy? Nie przestrzegając zasad ergonomii, niewłaściwie rozplanowujemy elementy wyposażenia, tworząc w ten sposób tor przeszkód. Wysokości urządzeń często są niedostosowane do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Nieuzasadniony nadmiar uchwytów i urządzeń, który posiada niewielka łazienka dla niepełnosprawnych, powodujący znaczne ograniczenie powierzchni manewrowej. Zbyt wąskie drzwi (mniej niż 90 cm). Zbyt wysoki próg (więcej niż 2 cm). Montowanie urządzeń, poręczy i mebli łazienkowych na ściankach działowych z gipsokartonu bez dodatkowego wzmocnienia (szafki, uchwyty, baterie), bądź specjalnych stelaży (do podwieszania urządzeń sanitarnych). Zdarzają się wówczas wyłamania na przykład poręczy z fragmentem ściany. Niewłaściwa wysokość mocowania gniazd elektrycznych, szafek, półek. Stosowanie dywaników i chodniczków, na których ślizgają się koła wózka. Ostatecznie wszelkie elementy wystające poza płaszczyznę ściany (elementy instalacji sanitarnej, rury, kaloryfery, wentylatory itp.) nie mogą ograniczać wolnej przestrzeni manewrowej potrzebnej do swobodnego poruszania się na wózku. 4. ZAKOŃCZENIE Pamiętajmy, że wszystkie zalecenia, które zostały przedstawione powyżej, tworzone są z myślą o osobach niepełnosprawnych, by zapewnić im jak największy komfort i umożliwić samodzielne działanie, przy jednoczesnym poczuciu bezpieczeństwa, ale nie zapominajmy również, że działanie te przekładają się w znacznym stopniu na swobodę i bezpieczeństwo użytkowania przestrzeni przez osoby sprawne. Osobom słabo widzącym z kolei w znacznym stopniu pomoże wprowadzenie wyraźnych kontrastów na ścianach, wiedzmy bowiem, że osoby niepełnosprawne to nie tylko te z dysfunkcją ruchu. Wszelkie prawa zastrzeżone. Żaden fragment publikacji (tekst, grafika, obrazy, zdjęcia, pliki oraz inne dane) prezentowany w sklepie internetowym nie może być powielany lub rozpowszechniany w żadnej formie i w żaden sposób bez uprzedniego zezwolenia. Wszelkie znaki towarowe, znaki graficzne, nazwy własne i inne dane są chronione prawem autorskim i należą do ich właścicieli. Kaldewei Cono aranżacja łazienki dla osoby niepełnosprawnej Każdy człowiek, niezależnie od wieku, ma swoje potrzeby. W przypadku starszych kwestie związane z aranżacją bezpiecznej strefy mycia wydają się jednak jednymi z najważniejszych. Według statystyk aż 40% wypadków, które zdarzają się w domu dotyczy właśnie... łazienki. Wystarczą śliska podłoga, niemal wrząca woda wypływająca z kranu czy niebezpieczne kanty mebli lub ceramiki. W tym przypadku nie ma więc żartów i warto wziąć się za odpowiednią aranżację przestrzeni. Podpowiadamy, jak to zrobić! O czym przeczytasz w artykule? Jaka kabina prysznicowa dla starszej osoby? O czym pamiętać, wybierając wanny dla seniorów? O czym pamiętać, aranżując WC dla seniora? Jakie baterie do łazienki dla seniora? Pomoce dla seniora, czyli co może być przydatne? Antypoślizgowe płytki to priorytet! Poślizgnięcia to jedne z głównych przyczyn trwałych urazów – nie tylko w przypadku osób starszych, lecz także i młodszych. W łazience takich zagrożeń jest bez liku, bo woda oraz para wodna to codzienni towarzysze tego typu pomieszczenia. Wielu specjalistów twierdzi, że większości z niefortunnych upadków można było uniknąć, gdyby urządzający sięgali po antypoślizgowe płytki podłogowe, a także dodatkową ochronę, taką jak maty antypoślizgowe. Jakie płytki do łazienki będą więc najlepsze? Zwróć uwagę na trzy główne parametry: odporność materiału na ścieranie (wyrażana w klasach PEI od 1 do 4, w łazience trwałość posadzki zapewni klasa PEI 2), nasiąkliwość, czyli odporność na działanie wody (oznaczana symbolem E – do łazienki wybierz kafelki o małej nasiąkliwości, nie większej niż 3%), a także stopień antypoślizgowości, który zapobiegnie upadkom w mokrych strefach. Parametrem określającym antypoślizgowość jest stopień krytycznego kąta poślizgu, który dzieli kafelki na klasy od R9 do R13. W łazience najlepiej sprawdzą się płytki oznaczone symbolem R10. Warto również, aby łazienka dla seniora wyposażona była w maty antypoślizgowe. Są to rozwiązania produkowane ze specjalnego materiału, który przywiera do podłogi i ogranicza ryzyko upadku. Najlepiej stosować je zarówno w przestrzeni kabiny prysznicowej, jak i obok niej. Zdadzą również egzamin obok umywalki, a także wanny, gdzie uchronią przed upadkiem na mokrej podłodze. Maty tego typu są produktami stosunkowo tanimi, dlatego stanowią korzystną inwestycję w bezpieczeństwo w obszarze łazienki. Mogą przybierać ciekawe formy i niejednokrotnie zamienią się w dekorację aranżacji. Jeśli jednak obawiasz się, że mata zepsuje obraz spójnej przestrzeni, możesz ukryć ją pod stylowym dywanikiem. Jaka podłoga do łazienki? Wybierając płytki do łazienki, warto zainwestować w kafelki antypoślizgowe, które uchronią przed upadkami. Antypoślizgowość określana jest symbolem R – w łazience egzamin zdadzą płytki oznaczone R10. Żeby zapewnić jeszcze więcej bezpieczeństwa, warto kupić maty antypoślizgowe. Możesz je umieścić obok wanny, pod prysznicem czy w strefie z umywalką. Jeśli obawiasz się, że mata antypoślizgowa obniży estetykę wystroju, rozłóż ją pod dywanikiem łazienkowym. Podłoga wyłożona płytkami w aranżacji łazienki z armaturą Hansgrohe Logis Jaki prysznic dla seniora? Wanna czy prysznic to kolejny z sanitarnych dylematów, który dotyczy nie tylko łazienki w bloku, lecz także strefy kąpieli dla seniora czy osób niepełnosprawnych. W przypadku ludzi o ograniczonej sprawności ruchowej zdecydowanie lepszym wyborem będzie kabina prysznicowa – najlepiej kabina walk-in, z bezprogowym wejściem i bez drzwi. Taka strefa mycia pozwoli na pełną swobodę, a także nie będzie stwarzać problemów w przypadku wózków inwalidzkich. Urządzając jednak prysznic bez brodzika, należy pamiętać o wykonaniu prawidłowych spadków, które odpowiedzialne będą za odprowadzanie wody. Powinny wynosić albo co najmniej 2,5% w kierunku odpływu liniowego, albo 1,5% w kierunku odpływu punktowego. Zastosowanie w łazience odpływu liniowego lub punktowego wzmocni poziom bezpieczeństwa i będzie sporym ułatwieniem – zwłaszcza w przypadku osób poruszających się na wózku. Dzięki temu, że taka strefa natrysku nie posiada progów, znacznie łatwiej będzie korzystać z prysznica! To wyeliminuje możliwość potknięć, upadków i umożliwi swobodne wchodzenie/wjeżdżanie. Odpowiednie kabiny prysznicowe dla osób starszych to też produkty wyposażone w brodzik niski lub taki, który montowany jest na równi z posadzką. Wówczas miejsce styku z brodzikiem nie stwarza starszym problemów podczas poruszania się. Brak progu to również komfort samodzielnego mycia, praktyczne zalety związane z łatwością utrzymania czystości, a nawet wizualne powiększenie. Dzięki temu mała łazienka dla seniora wyda się przestronniejsza! Prysznic dla seniora musi być wyposażony w akcesoria gwarantujące wygodę, a także bezpieczeństwo. Umożliwi to siedzisko prysznicowe, które odciąży kręgosłup i pozwoli starszej osobie na to, by usiadła podczas mycia ciała. Podobną funkcjonalność zapewnią specjalne poręcze oraz uchwyty. Należy je rozlokować w miejscach, które zapewnią seniorowi pełen komfort. Warto więc dostosować te punkty do wzrostu domownika, tak by mógł bez przeszkód sięgać po ręcznik czy podpierać się, by zachować równowagę. Jaka kabina prysznicowa dla starszej osoby? Najwięcej komfortu i swobody zapewnia kabina walk-in, która nie posiada drzwi, brodzika oraz progów. Jeśli nie chcesz rezygnować z brodzika, wybierz ten niski lub montowany na równi z posadzką. Warto też wyposażyć prysznic dla seniora w praktyczne udogodnienia. Będą nimi siedzisko prysznicowe dla niepełnosprawnych, uchwyty oraz poręcze. ACO ShowerDrain E Odpływ liniowy ACO ShowerDrain E Odpływ liniowy z rusztem Wave Duravit Brodzik superpłaski na równi z podłogą Duravit Openspace Kabina prysznicowa A może niska wanna dla starszej osoby? A co, jeśli nie prysznic? Wanna! Najlepiej niska, z parawanem lub wyposażona w specjalne drzwi, które ułatwią wchodzenie i wychodzenie. Wysoka krawędź wanny jest z reguły największym ograniczeniem, dlatego podczas zakupów warto zwrócić uwagę na ten parametr. Niska wanna dla starszej osoby, to taka, której ścianki boczne nie są wyższe niż 50-60 cm. Ma to szczególne znaczenie w przypadku osób poruszających się na wózku inwalidzkim, bo krawędzie ścianek nie powinny wykraczać poza wysokość siedziska. Jeśli krawędź wanny jest zbyt wysoka, warto zastosować dodatkowe rozwiązania, takie jak schodki czy drabinki. Ciekawym rozwiązaniem dostępnym na rynku są również wanny z drzwiami. Specjalne drzwi zamontowane przy pomocy solidnych zawiasów oraz uszczelek zapewniają znacznie bezpieczniejsze wejście oraz wyjście, nie zmuszając domowników do wysokiego podnoszenia nóg. Niski próg wpływa więc na zdecydowanie większą samodzielność oraz niezależność, a w przypadku osób wymagających pomocy podczas kąpieli – ułatwia dotarcie do starszego i pozwala na komfortowe obmycie. Żeby wanna dla osób starszych oznaczała pełnię funkcjonalności, niezależnie od tego, czy jest to niska wanna, czy wanna z drzwiami, dobrze jest zainwestować w dodatkowe wyposażenie w postaci uchwytów, krzesełka, siedziska czy poręczy. O czym pamiętać, wybierając wanny dla seniorów? Najlepszym rozwiązaniem dla osoby starszej jest niska wanna lub wanna z drzwiami. Wanny dla seniorów powinny być wyposażone w parawan wannowy. Dzięki temu woda nie będzie się rozchlapywała na posadzkę. Warto zaopatrzyć wannę dla seniora w dodatkowe rozwiązania podnoszące komfort i bezpieczeństwo. Są nimi krzesełko do wanny dla starszej osoby, uchwyty nad wannę czy poręcze. Baterie Axor Citterio E w łazience z niską wanną o szerokim rancie Jaka toaleta do łazienki dla niepełnosprawnych? Miska WC dla osób starszych oraz niepełnosprawnych nieco różni się od tej klasycznej, którą montuje się w standardowych łazienkach. Sedes powinien mieć większe gabaryty, specjalną konstrukcję, a obok niego obowiązkowo muszą zawisnąć praktyczne poręcze i uchwyty. Istotną różnicą jest również wysokość montażu, co nie oznacza, że w przypadku istniejącej już łazienki należy skuwać ściany i modernizować całą przestrzeń. Pomocne w osiągnięciu wygody przez osoby starsze jest wykorzystanie nakładki na sedes z uchwytami. Podwyższą one położenie miski ustępowej, a co za tym idzie, ułatwiają wstawanie i siadanie na ubikacji. Jeśli urządzasz łazienkę dla seniora lub osoby niepełnosprawnej od zera, pamiętaj o zachowaniu odpowiednich odległości i wysokości. Sedes montuje się wówczas około 50 cm nad podłogą. Wyznacznikiem instalacji bardzo często jest poziom siedziska wózka inwalidzkiego. WC musi być też oddalone od tylnej ściany o co najmniej 70 cm. Aby ułatwić seniorom poruszanie się, zapewnij również optymalną ilość miejsca. Odległość od bocznej ściany powinna wynosić około 80 cm. O czym pamiętać, aranżując WC dla seniora? Strefa toalety powinna być wyposażona w miskę WC gwarantującą wygodę oraz bezpieczeństwo. Obok miski WC zainstaluj uchwyty i poręcze, które ułatwiają wstawanie i siadanie na toalecie. Miska WC wisząca powinna być zamontowana na wysokości około 50 cm nad podłogą. Dla większego komfortu seniora wybierz nakładkę na sedes z uchwytami. Zadbaj o optymalną przestrzeń wokół WC – niech wynosi ona minimum 80 cm od bocznej ściany. Pełnię higieny w strefie WC zapewnia również deska myjąca, toaleta myjąca lub zamontowana obok WC bidetka. Więcej informacji o tego typu rozwiązaniach znajdziesz tutaj: co zamiast bidetu oraz toaleta myjąca – ranking Cersanit City Oval Miska WC wisząca Baterie termostatyczne, bezdotykowe czy standardowe? W łazienkowych strefach mycia (umywalki, wanny czy prysznica) należy też pamiętać o kilku istotnych zasadach związanych z zakupem baterii. Najlepiej zrezygnować z klasycznej armatury z dwoma kurkami, a warianty standardowe zamienić na baterie bezdotykowe lub baterie termostatyczne. Pierwsze zagwarantują sprawną obsługę w przypadku osób borykających się z problemami z rękami – drugie ochronią przed poparzeniami. Słusznym wyborem będą również baterie z przedłużoną dźwignią czy baterie jednouchwytowe. Jakie baterie do łazienki dla seniora? Baterie bezdotykowe, które uruchamiają się automatycznie po wykryciu dłoni Użytkownika. Taka armatura zapewnia jednocześnie komfort, jak i ogranicza zużycie wody. Bateria termostatyczna – to rodzaj armatury wyposażonej w element termostatyczny, który utrzymuje stałą, ustawioną przez Użytkownika temperaturę wody bez względu na skoki ciśnienia w instalacji. Oznacza to, że woda, zaraz po odkręceniu, osiąga pożądaną wartość. Minimalizuje to zjawisko marnotrawstwa wody, a także całkowicie eliminuje możliwość wystąpienia oparzeń. Baterie z przedłużoną dźwignią – to rozwiązania idealne dla osób z ograniczeniami manualnymi. Wydłużona dźwignia pozwala na uruchomienie strumienia za pomocą łokcia lub przedramienia. Bateria jednouchwytowa – to armatura, która zapewnia sprawne ustawienie temperatury i objętości strumienia, bez konieczności regulacji dwóch pokręteł. Takie baterie zapewniają oszczędne zużycie wody. Rodzajem armatury, na który warto zwrócić uwagę, podczas urządzania łazienki bez barier, jest bidetta (inaczej bateria bidetowa ze słuchawką prysznicową lub zestaw higieniczny). Montuje się ją obok miski WC w celu szybkiego i sprawnego zapewnienia higieny. Z powodzeniem zastąpi bidet czy deskę myjącą. Tutaj wybierzesz najlepsze bidetki: TOP 10 bidetka do WC KFA Rafa Bateria umywalkowa jednouchwytowa Hansgrohe Shower Select Bateria termostatyczna Pomoce dla seniora, czyli co może być przydatne? Wyposażenie łazienki dla osób starszych to szereg rozwiązań warunkujących komfort. Należą do nich produkty z kategorii oczywistych, jak kabina bez progu, wanna z drzwiami, baterie z dźwignią czy siedziska prysznicowe. To również alternatywy mniej popularne, jak np. automatyczna suszarka do rąk, lustro z możliwością regulacji kąta nachylenia, uchwyty na kule zamontowane na ścianie łazienki czy chwytak, który spełni funkcję przedłużenia ręki, gdy ręcznik upadnie na podłogę. W jakie udogodnienia dla niepełnosprawnych i starszych warto jeszcze zainwestować? automatyczna suszarka do rąk, lustro łazienkowe z możliwością regulacji kąta nachylania, uchwyty na kule, chwytak. Łazienka z kabiną Radaway Modo New Black I w aranżacji z taboretami

nakładki na progi dla niepełnosprawnych